ȘÁNSĂ,șanse, s. f. Circumstanță favorabilă, posibilitate de reușită, de succes; noroc. ♦ (La pl.) sorți. – Din fr. chance. (Sursa: DEX '98 )
ȘÁNSĂs.f. Posibilitate de reușită; noroc. ♦ (La pl.) Sorți. [< fr. chance, cf. lat.pop. cadentia]. (Sursa: DN )
ȘÁNSĂs. f. posibilitate de reușită; ocazie favorabilă; noroc. (< fr. chance) (Sursa: MDN )
ȘÁNSĂ s. 1. v. noroc. 2. posibilitate, sorți (pl.). (Are ~e de reușită?) (Sursa: Sinonime )
Șansă ≠ ghinion, neșansă (Sursa: Antonime )
șánsă (șánse), s. f. – Noroc, probabilitate favorabilă. Fr. chance. (Sursa: DER )
șánsă s. f., g.-d. art. șánsei; pl. șánse (Sursa: Ortografic )
ȘÁNSĂ ~ef. 1) Probabilitate de a obține un succes; posibilitate de reușită. 2) rar Ansamblu de circumstanțe favorabile; concurs de împrejurări fericite; noroc; fortună. [G.-D.. șansei] /<fr. chance (Sursa: NODEX )