STOLÉR, stoleri, s. m. (Reg.) Tâmplar, dulgher. – Din ucr. stoljar. (Sursa: DEX '98 )
STOLÉR s. v. tâmplar. (Sursa: Sinonime )
stolér s. m., pl. stoléri (Sursa: Ortografic )
| stoler substantiv masculin | nearticulat | articulat |
| nominativ-acuzativ | singular | stoler | stolerul |
| plural | stoleri | stolerii |
| genitiv-dativ | singular | stoler | stolerului |
| plural | stoleri | stolerilor |
| vocativ | singular | — |
| plural | — |
