Dex.Ro Mobile
SPLÉNDID, -Ă, splendizi, -de, adj. Foarte frumos, minunat; strălucitor, măreț. [Acc. și: splendíd] – Din fr. splendide, lat. splendidus. (Sursa: DEX '98 )

SPLÉNDID, -Ă adj. Foarte frumos; strălucitor, măreț. [Cf. fr. splendide, lat. splendidus]. (Sursa: DN )

SPLÉNDID-, -Ă adj. foarte frumos; strălucitor, măreț. (< fr. splendide, lat. splendidus) (Sursa: MDN )

SPLÉNDID adj., adv. 1. adj. v. minunat. 2. adj. falnic. 3. adj. grandios, măreț, strălucitor, (înv.) vederos. (Un spectacol ~.) 4. adj. v. grandios. 5. adj. fastuos. 6. adj. desăvârșit, excepțional, extraordinar, formidabil, ideal, v. perfect. 7. adj. minunat, superb, (fig.) ceresc, divin, dumnezeiesc, îngeresc, serafic, (livr. fig.) celest. (O muzică ~.) 8. adv. minunat, superb, (fig.) divin, dumnezeiește, îngerește. (Cântă ~.) (Sursa: Sinonime )

spléndid adj. m., pl. spléndizi; f. sg. spléndidă, pl. spléndide (Sursa: Ortografic )

SPLÉNDID ~dă (~zi, ~de) și adverbial 1) Care impresionează prin calități deosebite; magnific; superb. Poezie ~dă. 2) Care este de o frumusețe uimitoare; celest. Panoramă ~dă. /<fr. splendide, lat. splendidus (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
splendid   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular splendid splendidul splendidă splendida
plural splendizi splendizii splendide splendidele
genitiv-dativ singular splendid splendidului splendide splendidei
plural splendizi splendizilor splendide splendidelor
vocativ singular
plural

splendid   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular splendid splendidul splendi splendida
plural splendizi splendizii splendide splendidele
genitiv-dativ singular splendid splendidului splendide splendidei
plural splendizi splendizilor splendide splendidelor
vocativ singular
plural