- A fi cu gura mare = a fi certăreț, scandalagiu
SCANDALAGÍU, scandalagii, s. m. Bărbat care obișnuiește să facă scandal, căruia îi place scandalul. – Scandal + suf. -agiu. (Sursa: DEX '98 )
SCANDALAGÍU adj., s. v. certăreț. (Sursa: Sinonime )
scandalagíu s. m., art. scandalagíul; pl. scandalagíi, art. scandalagíii (Sursa: Ortografic )
SCANDALAGÍU ~i m. Persoană care face scandal, care provoacă scandal. / scandal + ~agiu (Sursa: NODEX )
scandalagiu substantiv masculin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | scandalagiu | scandalagiul |
plural | scandalagii | scandalagiii |
genitiv-dativ | singular | scandalagiu | scandalagiului |
plural | scandalagii | scandalagiilor |
vocativ | singular | scandalagiule |
plural | scandalagiilor |