PSIHOTERAPEÚT, psihoterapeuți, s. m. Medic specialist în psihoterapeutică. [Pr.: -pe-ut] – Din fr. psychothérapeute. (Sursa: DEX '98 )
PSIHOTERAPEÚT s.m. Medic specialist în psihoterapeutică. [< germ. Psychotherapeut]. (Sursa: DN )
PSIHOTERAPEÚT s. m. medic specialist în psihoterapeutică. (< fr. psychothérapeute) (Sursa: MDN )
psihoterapeút s. m. (sil. -pe-ut), pl. psihoterapeúți (Sursa: Ortografic )
PSIHOTERAPEÚT ~ți m. Medic specialist în psihoterapie. [Sil. -pe-ut] /<fr. psychothérapeute (Sursa: NODEX )
psihoterapeut substantiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | psihoterapeut | psihoterapeutul | psihoterapeută | psihoterapeuta |
plural | psihoterapeuți | psihoterapeuții | psihoterapeute | psihoterapeutele |
genitiv-dativ | singular | psihoterapeut | psihoterapeutului | psihoterapeute | psihoterapeutei |
plural | psihoterapeuți | psihoterapeuților | psihoterapeute | psihoterapeutelor |
vocativ | singular | — | — |
plural | — | — |