PRIÁPIC, -Ă, priapici, -ce, adj. (Med.) Referitor la priapism, de priapism. [Pr.: pri-a-] – Din fr. priapique. (Sursa: DEX '98 )
PRIÁPIC, -Ă adj. Referitor la priapism, care suferă de priapism; priapesc. [< fr. priapique]. (Sursa: DN )
PRIÁPIC, -Ă adj., s. m. f. (bărbat suferind) de priapism. (< fr. priapique) (Sursa: MDN )
priápic adj. m. (sil. pri-a-), pl. priápici; f. sg. priápică, pl. priápice (Sursa: Ortografic )
| priapic adjectiv | masculin | feminin |
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
| nominativ-acuzativ | singular | priapic | priapicul | priapică | priapica |
| plural | priapici | priapicii | priapice | priapicele |
| genitiv-dativ | singular | priapic | priapicului | priapice | priapicei |
| plural | priapici | priapicilor | priapice | priapicelor |
| vocativ | singular | — | — |
| plural | — | — |
