PIROTEHNICIÁN, pirotehnicieni, s. m. Specialist în pirotehnie. [Pr.: -ci-an] – Din fr. pyrotechnicien. (Sursa: DEX '98 )
PIROTEHNICIÁN s.m. Specialist în pirotehnie. [Pron. -ci-an, pl. -ieni. / < fr. pyrotechnicien]. (Sursa: DN )
PIROTEHNICIÁN s. m. specialist în pirotehnie. (< fr. pyrotechnicien) (Sursa: MDN )
pirotehnicián s. m. (sil. -ci-an), pl. pirotehniciéni (sil. -ci-eni) (Sursa: Ortografic )
PIROTEHNICIÁN ~éni m. Specialist în pirotehnie. [Sil. -ci-an] /<fr. pyrotechnicien (Sursa: NODEX )
pirotehnician substantiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | pirotehnician | pirotehnicianul | pirotehniciană | pirotehniciana |
plural | pirotehnicieni | pirotehnicienii | pirotehniciene | pirotehnicienele |
genitiv-dativ | singular | pirotehnician | pirotehnicianului | pirotehniciene | pirotehnicienei |
plural | pirotehnicieni | pirotehnicienilor | pirotehniciene | pirotehnicienelor |
vocativ | singular | — | — |
plural | — | — |