Dex.Ro Mobile
MONOVÉRS s.n. Monostih. [< mono- + vers]. (Sursa: DN )

monovérs s. n., pl. monovérsuri (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
monovers   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular monovers monoversul
plural monoversuri monoversurile
genitiv-dativ singular monovers monoversului
plural monoversuri monoversurilor
vocativ singular
plural