LOVÉLE s. f. pl. (Arg.) Bani1. – Din țig. lovo (pl. love). (Sursa: DEX '98 )
LOVÉLE s. pl. v. ban, franc, gologan, para. (Sursa: Sinonime )
lovéle s. f. – Bani. Țig. lovo, pl. lovè (Bogrea, Neamul românesc, 24.7.1916; Juilland 166; Graur 165). Cuvînt de argou. (Sursa: DER )
lovéle s. f. pl. (Sursa: Ortografic )
lovele substantiv feminin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | — | — |
plural | lovele | lovelele |
genitiv-dativ | singular | — | — |
plural | lovele | lovelelor |
vocativ | singular | — |
plural | lovelelor |