INSINUÁȚIE, insinuații, s. f. Insinuare. [Pr.: -nu-a-] – Din fr. insinuation. (Sursa: DEX '98 )
INSINUÁȚIE s.f. Insinuare. [Pron. -nu-a-ți-e, gen., -iei. / < fr. insinuation]. (Sursa: DN )
INSINUÁȚIE s. f. insinuare. (< fr. insinuation) (Sursa: MDN )
insinuáție s. f. (sil. -nu-a-ți-e), art. insinuáția (sil. -ți-a), g.-d. art. insinuáției; pl. insinuáții, art. insinuáțiile (sil. -ți-i-) (Sursa: Ortografic )
insinuație substantiv feminin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | insinuație | insinuația |
plural | insinuații | insinuațiile |
genitiv-dativ | singular | insinuații | insinuației |
plural | insinuații | insinuațiilor |
vocativ | singular | insinuație, insinuațio |
plural | insinuațiilor |