Dex.Ro Mobile
INDISTÍNCT, -Ă, indistincți, -te, adj. (Livr.) Care nu se poate distinge bine, care este neclar. – Din fr. indistinct, lat. indistinctus. (Sursa: DEX '98 )

INDISTÍNCT, -Ă adj. (Rar) Care nu se poate distinge bine; neclar. [Cf. fr. indistinct, lat. indistinctus]. (Sursa: DN )

INDISTÍNCT, -Ă adj. care nu se poate distinge bine, neclar. (< fr. indistinct, lat. indistinctus) (Sursa: MDN )

INDISTÍNCT adj. v. imprecis, neclar, nedeslușit, nelămurit, neprecis, vag. (Sursa: Sinonime )

indistínct adj. m. distinct (Sursa: Ortografic )

INDISTÍNCT ~tă (~ți, ~te) Care nu este distinct; care se distinge cu greu; vag; confuz. /<fr. indistinct, lat. indistinctus (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
indistinct   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular indistinct indistinctul indistinctă indistincta
plural indistincți indistincții indistincte indistinctele
genitiv-dativ singular indistinct indistinctului indistincte indistinctei
plural indistincți indistincților indistincte indistinctelor
vocativ singular
plural