Dex.Ro Mobile
IMPOTÉNT, -Ă, impotenți, -te, adj. Lipsit de vigoare; neputincios. ♦ Spec. (Despre bărbați) Inapt pentru săvârșirea actului s****l. – Din fr. impotent, lat. impotens, -ntis. (Sursa: DEX '98 )

IMPOTÉNT, -Ă adj., s.m. (Om) lipsit de vigoare; neputincios. ♦ Inapt pentru actul s****l. [Pl. -nți. / cf. fr. impotent, lat. impotens]. (Sursa: DN )

IMPOTÉNT, -Ă adj., s. m. (om) lipsit de vigoare; neputincios. ◊ (bărbat) inapt pentru săvârșirea actului s****l. (< fr. impotent, lat. impotens) (Sursa: MDN )

IMPOTÉNT adj. (MED.) neputincios. (Bărbat ~.) (Sursa: Sinonime )

IMPOTÉNT adj., s. v. incapabil, necapabil, neputincios, prăpădit, slăbănog. (Sursa: Sinonime )

Impotent ≠ potent, vânjos, vânos, viguros (Sursa: Antonime )

impotént adj. m. -> potent (Sursa: Ortografic )

IMPOTÉNT ~tă (~ți, ~te) 1) Care nu are putere; lipsit de vigoare; fără putere; neputincios. 2) (despre bărbați) Care nu este apt de a săvârși un act s****l. /<fr. impotent, lat. impotens, ~ntis (Sursa: NODEX )