ILEGALÍSM s.n. Caracter ilegal; ilegalitate. [Cf. fr. illégalisme]. (Sursa: DN )
ILEGALÍSM s. n. caracter ilegal; ilegalitate. (< fr. illégalisme) (Sursa: MDN )
| ilegalism substantiv neutru | nearticulat | articulat |
| nominativ-acuzativ | singular | ilegalism | ilegalismul |
| plural | — | — |
| genitiv-dativ | singular | ilegalism | ilegalismului |
| plural | — | — |
| vocativ | singular | — |
| plural | — |
