IATROGÉN, -Ă, iatrogeni, -e, adj. (Med.) De iatrogenie, produs prin iatrogenie. – Din fr. iatrogène. (Sursa: DEX '98 )
IATROGÉN, -Ă adj. Referitor la, produs prin iatrogenie. [< fr. iatrogène]. (Sursa: DN )
iatrogén adj. m., pl. iatrogéni; f. sg. iatrogénă, pl. iatrogéne (Sursa: Ortografic )
iatrogen adjectiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | iatrogen | iatrogenul | iatrogenă | iatrogena |
plural | iatrogeni | iatrogenii | iatrogene | iatrogenele |
genitiv-dativ | singular | iatrogen | iatrogenului | iatrogene | iatrogenei |
plural | iatrogeni | iatrogenilor | iatrogene | iatrogenelor |
vocativ | singular | iatrogenule | iatrogeno |
plural | iatrogenilor | iatrogenelor |