HANGÍȚĂ, hangițe, s. f. Soție de hangiu; femeie care ține un han2; hangioaică. – Hangiu + suf. -iță. (Sursa: DEX '98 )
HANGÍȚĂ ~e f. înv. 1) Femeia care ține un han; stăpână a unui han. 2) Soția hangiului. /hangiu + suf. ~iță (Sursa: NODEX )
HANGÍȚĂ s. hangioaică. (Sursa: Sinonime )
hangíță s. f., g.-d. art. hangíței; pl. hangíțe (Sursa: Ortografic )
hangiță substantiv feminin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | hangiță | hangița |
plural | hangițe | hangițele |
genitiv-dativ | singular | hangițe | hangiței |
plural | hangițe | hangițelor |
vocativ | singular | hangiță, hangițo |
plural | hangițelor |