Dex.Ro Mobile
GRANÁTĂ, granate, s. f. V. grenadă. (Sursa: DEX '98 )

GRANÁTĂ1 s.f. v. granat. (Sursa: DN )

GRANÁTĂ2 s.f. v. grenadă. (Sursa: DN )

GRANÁTĂ2, granate, s. f. (Bot.; Înv. și reg.) Rodie. – Lat. lit. [malum] granatum. (Sursa: DLRM )

GRANÁTĂ1 s. f. v. grenadă. (Sursa: DLRM )

GRANÁTĂ s. v. rodie. (Sursa: Sinonime )

granátă (granáte), s. f. – 1. Rodie. – 2. Silicat natural de calciu. – 3. Proiectil ușor. – Var. (înv.) granat, grenat, grănat. Lat. (malum) granatum (sec. XVIII). Este dublet de la grenadă, s. f. (proiectil ușor), din fr. grenade. – Der. granatar, s. m. (înv., grenadier); grenadir, s. m. (înv., grenader), din germ. Grenadier; grenadier, s. m. din fr. grenadier. (Sursa: DER )

granátă (rodie) s. f., pl. granáte (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
granată   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular grana granata
plural granate granatele
genitiv-dativ singular granate granatei
plural granate granatelor
vocativ singular granată, granato
plural granatelor