FRUSTRÁRE,frustrări, s. f. Acțiunea de a frustra și rezultatul ei. – V. frustra. (Sursa: DEX '98 )
FRUSTRÁREs.f. Acțiunea de a frustra și rezultatul ei; frustrație. [< frustra]. (Sursa: DN )
FRUSTRÁRE s. frustrație. (Sentiment de ~.) (Sursa: Sinonime )
frustráre s. f., g.-d. art. frustrării; pl. frustrări (Sursa: Ortografic )
FRUSTRÁ,frustrez, vb. I. Tranz. A lipsi pe cineva (în special statul sau o instituție a lui) de un drept sau de un bun; a păgubi; p. ext. a înșela. – Din fr. frustrer, lat. frustrari. (Sursa: DEX '98 )
A FRUSTRÁ ~éztranz. livr (persoane) A lipsi de un drept sau de un bun legitim. /<fr. frustrer, lat. frustrari (Sursa: NODEX )
FRUSTRÁvb. I. tr. A lipsi, a priva pe cineva de un bun, de un drept; a înșela. [< fr. frustrer, lat. frustrari]. (Sursa: DN )
FRUSTRÁvb. tr. a lipsi, a priva pe cineva de un bun, de un drept; a păgubi; (p. ext.) a înșela. (< fr. frustrer, lat. frustrari) (Sursa: MDN )
FRUSTRÁ vb. v. lipsi. (Sursa: Sinonime )
frustrá vb., ind. prez. 1 sg. frustréz, 3 sg. și pl. frustreáză (Sursa: Ortografic )