EXALÁ,exál, vb. I. Tranz. A emite, a împrăștia, a degaja vapori, mirosuri etc.; a emana (1). [Pr.: eg-za-] – Din fr. exhaler, lat. exhalare. (Sursa: DEX '98 )
EXALÁvb. I. tr. A răspândi, a împrăștia, a degaja (vapori, mirosuri etc.). [Pron. eg-za-, p.i. exál și -lez. / < fr. exhaler, cf. lat. exhalare]. (Sursa: DN )
EXALÁvb. tr. a răspândi, a emana, a degaja vapori, mirosuri. (< fr. exhaler, lat. exhalare) (Sursa: MDN )
EXALÁ vb. v. emana. (Sursa: Sinonime )
exalá vb. [x pron. gz], ind. prez. 3 sg. și pl. exálă (Sursa: Ortografic )
A EXALÁ exáltranz. (mirosuri, gaze, vapori etc.) A împrăștia în toate părțile; a face să cuprindă spații tot mai largi; a degaja; a emana. /<fr. exhaler, lat. exhalare (Sursa: NODEX )