ERMENEÚTICĂ s. f. V. hermeneutică. (Sursa: DEX '98 )
ERMENEÚTICĂ s.f. v. hermeneutică. (Sursa: DN )
ERMENÉUTIC, -Ă, ermeneutici, -ce, adj. V. hermeneutic. (Sursa: DEX '98 )
ERMENEÚTIC, -Ă adj. v. hermeneutic. (Sursa: DN )
ermeneutic adjectiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | ermeneutic | ermeneuticul | ermeneutică | ermeneutica |
plural | ermeneutici | ermeneuticii | ermeneutice | ermeneuticele |
genitiv-dativ | singular | ermeneutic | ermeneuticului | ermeneutice | ermeneuticei |
plural | ermeneutici | ermeneuticilor | ermeneutice | ermeneuticelor |
vocativ | singular | — | — |
plural | — | — |
ermeneutică substantiv feminin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | ermeneutică | ermeneutica |
plural | — | — |
genitiv-dativ | singular | ermeneutici | ermeneuticii |
plural | — | — |
vocativ | singular | ermeneutică, ermeneutico |
plural | — |