ECHITÁȚIE s. f. (Sport) Călărie. – Din fr. équitation, lat. equitatio, -onis. (Sursa: DEX '98 )
ECHITÁȚIE s.f. (Sport) Călărie. [Gen. -iei, var. echitațiune, ecvitație s.f. / cf. fr. équitation, lat. equitatio < equus – cal]. (Sursa: DN )
ECHITÁȚIE s. f. (sport) călărie. (< fr. équitation, lat. equitatio) (Sursa: MDN )
ECHITÁȚIE s. (SPORT) călărie. (Sursa: Sinonime )
echitáție (călărie) s. f. (sil. -ți-e), art. echitáția (sil. -ți-a), g.-d. echitáții, art. echitáției (Sursa: Ortografic )
echitație substantiv feminin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | echitație | echitația |
plural | — | — |
genitiv-dativ | singular | echitații | echitației |
plural | — | — |
vocativ | singular | echitație, echitațio |
plural | — |