Dex.Ro Mobile
DOLÉNT, -Ă adj. (Rar) Plângăreț; tânguitor, trist, jalnic. [Cf. fr. dolent, it. dolente, lat. dolens]. (Sursa: DN )

DOLÉNT, -Ă adj. plângăreț; tânguitor, trist, jalnic. (< fr. dolent, lat. dolens) (Sursa: MDN )

dolént adj. m., pl. dolénți; f. sg. doléntă, pl. dolénte (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
dolent   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular dolent dolentul dolentă dolenta
plural dolenți dolenții dolente dolentele
genitiv-dativ singular dolent dolentului dolente dolentei
plural dolenți dolenților dolente dolentelor
vocativ singular
plural