Dex.Ro Mobile
DISUASÍV, -Ă adj. (Despre argumente) Care determină schimbarea unei hotărâri. [< fr. dissuasif]. (Sursa: DN )

DISUASÍV, -Ă adj. (despre argumente) care face pe cineva să-și schimbe hotărârea. (< fr. dissuasif) (Sursa: MDN )

disuasív adj. m. (sil. -su-a-), pl. disuasívi; f. sg. disuasívă, pl. disuasíve (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
disuasiv   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular disuasiv disuasivul disuasi disuasiva
plural disuasivi disuasivii disuasive disuasivele
genitiv-dativ singular disuasiv disuasivului disuasive disuasivei
plural disuasivi disuasivilor disuasive disuasivelor
vocativ singular disuasivule disuasivo
plural disuasivilor disuasivelor