Dex.Ro Mobile
DISTÍMIC, -Ă adj., s. m. f. (individ) înclinat spre tristețe. (< fr. dysthymique) (Sursa: MDN )

Declinări/Conjugări
distimic   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular distimic distimicul distimică distimica
plural distimici distimicii distimice distimicele
genitiv-dativ singular distimic distimicului distimice distimicei
plural distimici distimicilor distimice distimicelor
vocativ singular
plural