DETECTIVÍSTIC, -Ă, detectivistici, -ce, adj. Detectivist. – Din germ. detektivistisch. (Sursa: DEX '98 )
DETECTIVÍSTIC, -Ă adj. De detectiv; detectivist. [Cf. germ. detektivistisch]. (Sursa: DN )
DETECTIVÍSTIC, -Ă adj. detectivist. (< germ. detektivistisch) (Sursa: MDN )
DETECTIVÍSTIC adj. v. detectivist. (Sursa: Sinonime )
detectivístic adj. m., pl. detectivístici; f.sg. detectivístică, pl. detectivístice (Sursa: Ortografic )
detectivistic adjectiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | detectivistic | detectivisticul | detectivistică | detectivistica |
plural | detectivistici | detectivisticii | detectivistice | detectivisticele |
genitiv-dativ | singular | detectivistic | detectivisticului | detectivistice | detectivisticei |
plural | detectivistici | detectivisticilor | detectivistice | detectivisticelor |
vocativ | singular | — | — |
plural | — | — |