DEBORDÁNT, -Ă, debordanți, -te, adj. (Adesea fig.) Care se revarsă. – Din fr. débordant. (Sursa: DEX '98 )
DEBORDÁNT, -Ă adj. Care se revarsă. ♦ (Fig.) Exuberant. [Cf. fr. débordant]. (Sursa: DN )
DEBORDÁNT, -Ă adj. 1. care se revarsă. 2. (fig.) exuberant. (< fr. débordant) (Sursa: MDN )
DEBORDÁNT adj. v. dezlănțuit. (Sursa: Sinonime )
debordánt adj. m., pl. debordánți; f. sg. debordántă, pl. debordánte (Sursa: Ortografic )
debordant adjectiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | debordant | debordantul | debordantă | debordanta |
plural | debordanți | debordanții | debordante | debordantele |
genitiv-dativ | singular | debordant | debordantului | debordante | debordantei |
plural | debordanți | debordanților | debordante | debordantelor |
vocativ | singular | — | — |
plural | — | — |