Dex.Ro Mobile
COMPANIÓN, -OÁNĂ, companioni, -oane, s. m. și f. (Franțuzism). 1. Camarad, tovarăș. 2. Persoană care făcea parte dintr-o societate comercială, artistică etc. – Din fr. compagnon. (Sursa: DEX '98 )

COMPANIÓN s.m. (Franțuzism) Camarad, tovarăș; însoțitor. [Pron. -nion. / < fr. compagnon]. (Sursa: DN )

COMPANIÓN, -OÁNĂ s. m. f. camarad, tovarăș; însoțitor. (< fr. compagnon) (Sursa: MDN )

COMPANIÓN s. v. însoțitor, tovarăș. (Sursa: Sinonime )

companión s. m. (sil. -nion), pl. companióni (Sursa: Ortografic )

companión, -oánă s. (fr. compagnon). Asociat, tovarăș. (Sursa: Scriban )

COMPANIÓN ~i m. Fiecare dintre două sau mai multe persoane cu interese comune, luate în raport una față de alta; tovarăș. [Sil. -ni-on] /<fr. compagnon (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
companion   substantiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular companion companionul companioa companioana
plural companioni companionii companioane companioanele
genitiv-dativ singular companion companionului companioane companioanei
plural companioni companionilor companioane companioanelor
vocativ singular
plural