CAPABILITÁTE s.f. Însușirea de a fi capabil. [Cf. fr. capabilité]. (Sursa: DN )
CAPABILITÁTE s. f. însușirea de a fi capabil. (< fr. capabilité) (Sursa: MDN )
capabilitáte s. f., g.-d. art. capabilității (Sursa: Ortografic )
capabilitáte, V. capacitate. (Sursa: Scriban )
capabilitate substantiv feminin | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | capabilitate | capabilitatea |
plural | — | — |
genitiv-dativ | singular | capabilități | capabilității |
plural | — | — |
vocativ | singular | capabilitate, capabilitateo |
plural | — |