Dex.Ro Mobile
buticá vb. I (reg.) a nimeri, a pica. (Sursa: DAR )

BUTÍCĂ s. f. v. butic. (Sursa: DEX '98 )

BUTÍCĂ s.f. (Franțuzism) Prăvălie mică (cu mărfuri ocazionale, unicate sau de artizanat). [Var. (după unele surse) butic. / < fr. boutique]. (Sursa: DN )

Declinări/Conjugări
butica
Nu există informații despre flexiunea acestui cuvânt.

butică (pl. -ce)   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular buti butica
plural butice buticele
genitiv-dativ singular butice buticei
plural butice buticelor
vocativ singular butică, butico
plural buticelor

butică (pl. -ci)   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular buti butica
plural butici buticile
genitiv-dativ singular butici buticii
plural butici buticilor
vocativ singular butică, butico
plural buticilor