ANCILÁR, -Ă, ancilari, -e, adj. (Livr.) De slugă; p. ext. subordonat, umil. – Din fr. ancillaire. (Sursa: DEX '98 )
ANCILÁR, -Ă adj. Referitor la servitori. [Cf. fr. ancillaire < lat. ancilla]. (Sursa: DN )
ANCILÁR, -Ă adj. referitor la servitori; de slugă. (< fr. ancilaire) (Sursa: MDN )
ancilár adj. m., pl. ancilári; f. sg. anciláră, pl. anciláre (Sursa: Ortografic )
ancilar adjectiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | ancilar | ancilarul | ancilară | ancilara |
plural | ancilari | ancilarii | ancilare | ancilarele |
genitiv-dativ | singular | ancilar | ancilarului | ancilare | ancilarei |
plural | ancilari | ancilarilor | ancilare | ancilarelor |
vocativ | singular | ancilarule | ancilaro |
plural | ancilarilor | ancilarelor |