Dex.Ro Mobile
ANASTOMÓZĂ, anastomoze, s. f. Comunicație naturală sau artificială (chirurgicală) între două vase sanguine, între două organe cavitare etc.; p. ext. trecerea fibrelor nervoase de la un nerv la altul. – Din fr. anastomose. (Sursa: DEX '98 )

ANASTOMÓZĂ f. Stabilire pe cale chirurgicală a legăturii dintre două cavități, două vase sau două fibre musculare. /<fr. anastomose (Sursa: NODEX )

ANASTOMÓZĂ s.f. (Biol.) 1. Stabilire pe cale chirurgicală a unei legături între două căi de circulație (vase de sânge, nervi etc.) 2. Ramură a ramificațiilor nervurilor frunzei. [< fr. anastomose, cf. gr. anastomosis – îmbucare] (Sursa: DN )

ANASTOMÓZĂ s. f. 1. comunicație naturală sau chirurgicală între două sau mai multe vase sangvine, fibre nervoase sau musculare etc. 2. reunire a diferitelor organe vegetale. (< fr. anastomose, gr. anastomosis) (Sursa: MDN )

ANASTOMÓZĂ, anastomoze, s. f. Legătură sau stabilire pe cale chirurgicală a unei legături între două căi de circulație. – Fr. anastomose (< gr.). (Sursa: DLRM )

anastomóză (-nas-to- / -na-sto-) s. f., g.-d. art. anastomózei; pl. anastomóze (Sursa: DOOM 2 )

anastomóză s. f. (sil. mf. -sto-), g.-d. art. anastomózei; pl. anastomóze (Sursa: Ortografic )

anastomóză f., pl. e (vgr. anastómosis, d. stóma, gură). Anat. Îmbucare, juncțiunea a doŭă vine (fibre, nervĭ, ramurĭ) gură' n gură saŭ pin [!] ajutoru unor ramificațiunĭ laterale. (Sursa: Scriban )

ANASTOMOZÁ, anastomozez, vb. I. Tranz. A stabili o legătură prin anastomoză. – Din fr. anastomoser. (Sursa: DEX '98 )

ANASTOMOZÁ vb. I. tr. (Biol.) A stabili o legătură prin anastomoză. [< fr. anastomoser]. (Sursa: DN )

ANASTOMOZÁ vb. I. tr. a practica o anastomoză. II. refl. a se îmbina prin anastomoză. (< fr. anastomoser) (Sursa: MDN )

anastomozá (a ~) (-nas-to- / -na-sto-) vb., ind. prez. 3 anastomozeáză (Sursa: DOOM 2 )

anastomozá vb. (sil. mf. -sto-), ind. prez. 3 sg. anastomozeáză (Sursa: Ortografic )

anastomozéz v. tr. (d. anastomoză). Unesc pin [!] anastomoză, îmbuc: doŭă vine care s' aŭ anastomozat. (Sursa: Scriban )

ANASTOMÓZĂ (< fr. {i}; {s} gr. anastomosis „deschidere”, „gură”) s. f. Comunicație naturală sau artificială (chirurgicală) între două vase sanguine, între două segmente ale tubului digestiv etc. (Sursa: DE )

Declinări/Conjugări
anastomoza   verb tranzitiv infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a) anastomoza anastomozare anastomozat anastomozând singular plural
anastomozea anastomozați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) anastomozez (să) anastomozez anastomozam anastomozai anastomozasem
a II-a (tu) anastomozezi (să) anastomozezi anastomozai anastomozași anastomozaseși
a III-a (el, ea) anastomozea (să) anastomozeze anastomoza anastomoză anastomozase
plural I (noi) anastomozăm (să) anastomozăm anastomozam anastomozarăm anastomozaserăm, anastomozasem*
a II-a (voi) anastomozați (să) anastomozați anastomozați anastomozarăți anastomozaserăți, anastomozaseți*
a III-a (ei, ele) anastomozea (să) anastomozeze anastomozau anastomoza anastomozaseră
* Formă nerecomandată

anastomoză   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular anastomo anastomoza
plural anastomoze anastomozele
genitiv-dativ singular anastomoze anastomozei
plural anastomoze anastomozelor
vocativ singular anastomoză, anastomozo
plural anastomozelor