Dex.Ro Mobile
ȘÁNSĂ, șanse, s. f. Circumstanță favorabilă, posibilitate de reușită, de succes; noroc. ♦ (La pl.) sorți. – Din fr. chance. (Sursa: DEX '98 )

ȘÁNSĂ s.f. Posibilitate de reușită; noroc. ♦ (La pl.) Sorți. [< fr. chance, cf. lat.pop. cadentia]. (Sursa: DN )

ȘÁNSĂ s. f. posibilitate de reușită; ocazie favorabilă; noroc. (< fr. chance) (Sursa: MDN )

ȘÁNSĂ s. 1. v. noroc. 2. posibilitate, sorți (pl.). (Are ~e de reușită?) (Sursa: Sinonime )

Șansă ≠ ghinion, neșansă (Sursa: Antonime )

șánsă (șánse), s. f. – Noroc, probabilitate favorabilă. Fr. chance. (Sursa: DER )

șánsă s. f., g.-d. art. șánsei; pl. șánse (Sursa: Ortografic )

ȘÁNSĂ ~e f. 1) Probabilitate de a obține un succes; posibilitate de reușită. 2) rar Ansamblu de circumstanțe favorabile; concurs de împrejurări fericite; noroc; fortună. [G.-D.. șansei] /<fr. chance (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
șansă   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular șansă șansa
plural șanse șansele
genitiv-dativ singular șanse șansei
plural șanse șanselor
vocativ singular șansă, șanso
plural șanselor